Οι Έντυπες Ακολουθίες Αγίων


Οι έντυπες Ακολουθίες Αγίων

Συλλογή
Ντόρης
Παπαστράτου

Οι Ακολουθίες είναι μια μοναδική πηγή πληροφοριών για τη λαϊκή Ορθόδοξη λατρεία στην εποχή της Τουρκοκρατίας και μαζί με τα Ορθόδοξα θρησκευτικά χαρακτικά του 17ου -19ου αιώνα που μελέτησε η Ντόρη Παπαστράτου αποτελούν ένα υλικό που μας μεταφέρει την καθημερινή πρακτική της λατρείας και ένα μνημείο της δημώδους γλώσσας.


_______________________________________________________________________________________________________________________

Page : 7
_______________________________________________________________________________________________________________________
ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0121
Φυσικός αριθμός: 000141Ετος Εκδοσης : 1954
Βιβλιογραφία: Γ. Χρυσοστόμου, «Βιβλιογραφία εἰς ἀκολουθίας νεομαρτύρων», Πρακτικὰ Θεολογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), Θεσσαλονίκη 1988, σ. 572. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 64-66.
Αγιοι (ή εορτή): Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων
Τίτλος : Δημητρίου Σ. Σαλαμάγκα, Ὁ νεομάρτυρας ἅγιος Γεώργιος Ἰωαννίνων. Συναξάρι. Ἀθήνα 1954.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 130-150: Ἡ ἀκολουθία. Ποιητής: Χρύσανθος ἱερομόναχος Λαϊνᾶς∙ σ. 131-140: Ὁ κανόνας (παραδίδεται ἐλλιπέστατα). Ἀρχ.: Φέρων ὀνύχων σπαράγματα (γ΄ ᾠδή)∙ σ. 132-140: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ εὐλογημένος νέος ἀθλητὴς καὶ μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος∙ σ. 169-179: Χρυσάνθου ἱερομονάχου Λαϊνᾶ, Ἐγκωμιαστικὸς λόγος τοῦ νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων. Ἀρχ.: Ποῦ εἶσαι, μέγα Βασίλειε, ὁ μέγας καὶ τῷ λόγῳ.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Χρύσανθος Λαϊνάς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 231 + 1 χ.ἀ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο :
Επιμελητής-διορθωτής : Δημήτριος Σαλαμάγκας
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0122
Φυσικός αριθμός: 000143Ετος Εκδοσης : 1958
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 66.
Αγιοι (ή εορτή): Γλυκερία μάρτυς
Τίτλος : Ἱερὰ ἀκολουθία καὶ Bίος τῆς ἁγίας ἐνδόξου παρθενομάρτυρος Γλυκερίας, πολιούχου Γαλατσίου Ἀθηνῶν. (Τῆς μνήμης αὑτῆς τελουμένης τὴν 13ην Μαΐου). Μετὰ παραρτήματος ἑνὸς γοητευτικοῦ θρύλου περὶ τῆς εὑρέσεως τῆς ἁγίας καὶ θαυματουργοῦ ἱερᾶς εἰκόνος. Ἐκδίδεται φροντίδι καὶ ἐπιμελείᾳ + Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Κούη, ἱερατικῶς προϊσταμένου ἱ. ναοῦ Ἁγίας Γλυκερίας. «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 67, 35). Ἀθήνησι 1958.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 7-24: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 15-22: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Γνώσεως τῆς θείας τὰς αὐγὰς καταπεμφθῆναί μοι. Ἀκρ.: Γλυκερίαν ἔρεισμα πίστεως μέλπω. Γ. Μ. Μ. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης∙ σ. 15-23: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τῶν ἀρετῶν σήμερον καὶ τῶν θαυμάτων αὐτῆς. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 25-26: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Αὐτὴ ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους Ἀντωνίνου τοῦ βασιλέως τοῦ εὐσεβοῦς∙ σ. 26-32: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Φωτὸς ἀκηράτου μαρμαρυγαῖς καὶ ταῖς λαμπηδόσι. Ἀκρ.: Φύλαττε ἡμᾶς εὐχαῖς σου, καλλιμάρτυς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης∙ σ. 33-40: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον. Κοντάκιον: Τῆς παρθενίας τὸν λειμῶνα τὸν μυρίπνοον. Οἶκος: Ἄγγελος ἐν ἀθλήσει ὁραθεῖσα τὴν φύσιν. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 42 + 3 πίν.
Χορηγός έκδοσης : Χρυσόστομος Κούης Αρχιμανδρίτης
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο :
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0123
Φυσικός αριθμός: 000144Ετος Εκδοσης : 1661
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 99, 1. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-septième siècle, t. ΙΙ, Paris 1894, ἀρ. 438. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 66-67.
Αγιοι (ή εορτή): Γοβδελάς μάρτυς
Τίτλος : Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γοβδελαᾶ Πέρσου τοῦ πολιάθλου. Ψαλλομένη τῇ κθ́. τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός. Συντεθεῖσα παρά τε τοῦ ὁσιωτάτου ἐν ἱερομονάχοις, καὶ λογιωτάτου κυρίου Καλλιοπίου Καλλιέργου τοῦ Κρητός, παρά τε τοῦ εὐλαβεστάτου ἐν ἱερεῦσι κυρίου Ἐμμανουήλου Τζάνε, τοῦ λεγομένου Μπουνιαλῆ, τοῦ εἰκονογράφου, ἐφημερίου ἐν τῷ ναῷ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τῶν Ῥωμαίων τοῦ ἐν κλειναῖς Βενετίαις. Διὰ δαπάνης δὲ καὶ ἀναλωμάτων τοῦ αὐτοῦ ἱερέως, Τζάνε. Τὴν σὴν τελοῦντας ἐκ πόθου μνήμην, μάκαρ ἀθλητὰ μυρίαθλε, φρούρει καὶ σκέπε. Ἐνετίῃσιν, ᾳχξά. Παρὰ Ἀνδρέα τῷ Ἰουλιανῷ. Con licenza de’ superiori, et privilegio.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 2 χ.ἀ.: Ἐπίγραμμα (στ. 6). Ἀρχ.: Ἔγρεο Γοβδελαᾶ τύμβοιο παλίμβιος ἔγρου∙ σ. 2 χ.ἀ.: Ἐπίγραμμα (στ. 4). Ἀρχ.: Ἔγρετο Γοβδελαᾶς παλίνορσος Φοῖβος ὑπάρχων∙ σ. 11 χ.ἀ.-12 χ.ἀ.: Ἱλαρίωνος ἱερομονάχου Κιγάλα, Ἐπίγραμμα (στ. 30). Ἀρχ.: Γοβδελάα πολύτλα κλέος ἄφθιτον οὐρανιώνων∙ σ. α΄-μ΄: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. ια΄-λς: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Δοχεῖον τῆς φύσεως τῆς ἀχωρήτου. Ἀκρ.: Δέσποινα, νεῦσον πρὸς λιτὰς Θεοδώρου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Θεόδωρος∙ σ. ια΄-λζ΄: Ὁ Α΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Τὸν Kύριον αἴτησαι, θεόφρον μάρτυς. Ἀκρ.: Τὸν Γοβδελαᾶν εὐφημεῖ Κρὴς Καλλιόπιος. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Καλλιόπιος Καλλιέργης∙ σ. ιβ΄-λη΄: Ὁ Β΄ κανόνας τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Ἄναρχε Λόγε, χαρακτὴρ ἀῒδιε τοῦ ἀθανάτου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἐμμανουὴλ Τζάνες <Μπουνιαλῆς>∙ σ. κγ΄-λα΄: Ὁ Bίος καὶ τὸ μαρτύριο. Ἀρχ.: Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Σαβωρίου βασιλέως τῶν Περσῶν.
Τόπος έκδοσης: Βενετία
Συγγραφέας / Ποιητής : Καλλιόπιος Καλλιέργης Εμμανουήλ Τζάνες Μπουνιαλής Θεόδωρος
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 1 χ.ἀ. - 11 χ.ἀ. + α΄ -η΄, ια΄ - ιδ΄, ιζ΄ - μ΄, ἐλλιπὲς (οἱ σ. 11 χ.ἀ.-14 χ.ἀ., θ΄-ι΄, ιε΄-ις΄ ἔχουν ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ χειρόγραφες).
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ανδρέου Ιουλιανού
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0124
Φυσικός αριθμός: 000146Ετος Εκδοσης : 1784
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 101, 1. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 1143. Α. Παπαδόπουλος – Κεραμεύς, «Βυζαντινὰ Ἀνάλεκτα», Βyzantinische Ζeitschrift 8 (1899), σ. 71-73. Ἀκολουθία τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ θαυματουργοῦ τοῦ Παλαμᾶ, ἥτις ποιηθεῖσα μὲν ὑπὸ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, κριτικῶς δὲ ἀποκατασταθεῖσα ὑπὸ τοῦ διακόνου Βασιλείου Ε. Βολουδάκη. Νῦν πρῶτον τύποις ἐκδίδοται πλήρης εἰς τὰς ἐκδόσεις Ἄθως, ἐν Πειραιεῖ 1978, σ. 43-44. Χ. Ἀραμπατζῆς, Ἀθανασίου τοῦ Παρίου βιβλιογραφικά, Ἔκδοσις «Ἱερὸν Προσκύνημα Παναγίας Ἑκατονταπυλιανῆς Πάρου», Θεσσαλονίκη 1998, ἀρ. Ι.3. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 67-68.
Αγιοι (ή εορτή): Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Δημήτριος ο μυροβλύτης, μεγαλομάρτυς
Τίτλος : Ὁ Παλαμᾶς ἐκεῖνος, ἤτοι Bίος ἀξιοθαύμαστος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ θαυματουργοῦ, τοὐπίκλην Παλαμᾶ. Συγγραφεὶς μὲν ὑπὸ τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κυρίου Φιλοθέου τοῦ Θεσσαλονικέως. Μεταφρασθεὶς δὲ παρὰ τοῦ ἐν ἱερομονάχοις ἐλαχίστου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, τοῦ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει ἀναξίως σχολαρχοῦντος. Καὶ δὴ καὶ τύποις ἐκδοθεὶς ἀναλώμασι καὶ φροντίδι τοῦ εὐγενοῦς καὶ φιλοκάλου ἀνδρὸς καὶ τὰ μάλιστα φιλοπάτριδος κυρίου Ἰωάννου Γούτα Καυταντζώλου τοῦ Θεσσαλονικέως. Ἀρχιερατεύοντος τοῦ παναγιωτάτου ἡμῶν δεσπότου κυρίου κυρίου Ἰακώβου Κωνσταντινουπολίτου, τοῦ ἀπὸ Ἱερισοῦ καὶ Ἁγίου Ὄρους. Τοῦ δὲ βίου προτέτακται καὶ ἡ ἱερὰ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου συνερανισθεῖσα καὶ συμπληρωθεῖσα, καὶ εἰς ἣν ὁρᾶται τελειότητα ἀχθεῖσα ὑπὸ τοῦ μεταφραστοῦ, μετὰ τῶν ἐπὶ ταύτῃ τριῶν παρακλήσεων, δύω μὲν τοῦ θείου Γρηγορίου, τῆς δὲ τρίτης, τοῦ ἐν μάρτυσι μυροβλύτου καὶ λαμπροῦ Δημητρίου. ‚αψπδ΄. Ἐν Βιέννῃ τῆς Ἀουστρίας. 1784. Ἐν τῇ τυπογραφίᾳ τοῦ Ἰωσήπου Βαουμεϊστέρου, τοῦ νομοδιδασκάλου.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 1 χ. ἀ: <Ἀθανασίου τοῦ Παρίου>, Ἐπίγραμμα στὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ (στ. 2). Ἀρχ.: Γρηγόριε, Τριάδος φίλε, ὡς εὕροιμί σε πρέσβυν∙ σ. 1 χ. ἀ: Ἐπίγραμμα στὴ Θεσσαλονίκη (στ. 6). Ἀρχ.: Θεσσαλονίκης ἄστυ, Γρηγορίοιο θεόφρονος∙ σ. 1-29: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 13-26: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Σὺ τῶν χαρισμάτων τῇ πηγῇ καὶ τῇ σοφίᾳ. Ἀκρ.: Στάθμην ἀνυμνῶ δογμάτων τῶν ἐνθέων. Φιλόθεος (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος. Ποιητής: Φιλόθεος Κόκκινος∙ σ. 14-26: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ῥητόρων οἱ ἔνθεοι καὶ θεολόγων οἱ πρόκριτοι. Ἀκρ.: <Γεωργίου (στὰ θεοτοκία)>. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Γεώργιος ∙ σ. 30-43: Ἡ Α΄ «παρακλητικὴ ἀκολουθία». Ἀρχ.: Ὡς ὄργανον θεῖον τοῦ παντουργοῦ, Γρηγόριε. Ἀκρ.: Λείψανα ἀκροστιχίδος <ωψχ…γβα>. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 44-50: Ἡ Β΄ «παρακλητικὴ ἀκολουθία». Ἀρχ.: Κατὰ τὸ πλῆθος τῶν πόνων καὶ τῶν ὀδυνῶν. Ἦχ.: Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Μανασσῆς μοναχός∙ σ. 51-60: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας στὸν ἅγιο Δημήτριο. Ἀρχ.: Ἡ πόλις σου ἅπασα, μεγαλομάρτυς Δημήτριε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 61-215: Φιλοθέου <Κοκκίνου>, Bίος τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (παράφραση Ἀθανασίου Παρίου). Ἀρχ.: Γρηγόριος μὲν ὁ μέγας ποιμὴν τῶν Θεσσαλονικέων∙ σ. 239-273: Νείλου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ἐγκώμιο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ἀρχ.: Οὐδὲν οὕτως ἐπαχθὲς καὶ πολλῆς καὶ ἀμυθήτου (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 719).
Τόπος έκδοσης: Βιέννη
Συγγραφέας / Ποιητής : Φιλόθεος Κόκκινος Γεώργιος Μανασσής μοναχός Αθανάσιος Πάριος
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. ιθ΄ + 1 χ.α. + 273 + 3 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Josef Baumeister
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0125
Φυσικός αριθμός: 000147Ετος Εκδοσης : 1921
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 68-69.
Αγιοι (ή εορτή): Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
Τίτλος : Ξ. Α. Σιδερίδου, Γενναδίου Σχολαρίου, Κανὼν εἰς Γρηγόριον Παλαμᾶν (Ἀνατύπωσις ἐκ τοῦ «Γρηγορίου Παλαμᾶ»). Τύποις Ἰωάννου Κουμένου, Λεωφόρος Βασιλεώς Κωνσταντίνου 2. Ἐν Θεσσαλονίκῃ. 1921.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 1-8: Γενναδίου Σχολαρίου, Κανὼν εἰς Γρηγόριον Παλαμᾶν. Ἀρχ.: Ἡ ἐπὶ σοὶ λάμψασα χάρις τοῦ πνεύματος. Ἀκρ. Ἡ σὴ πόλις στέφει σε τοῖς ὕμνοις, πάτερ. Σχολάριος (στὰ θεοτοκία). Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί. Ποιητής: Γεννάδιος Σχολάριος.
Τόπος έκδοσης: Θεσσαλονίκη
Συγγραφέας / Ποιητής : Γεννάδιος Σχολάριος
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 8.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ιωάννου Κουμένου
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0204
Φυσικός αριθμός: 000237Ετος Εκδοσης : 1899
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 279, 3. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1899.158. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 109.
Αγιοι (ή εορτή): Θεόδωρος ο εν Κυθήροις
Τίτλος : Bίος καὶ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ ἐν τῇ νήσῳ Κυθήρων ἀσκήσαντος. Ἤδη τὸ τρίτον τύποις ἐκδοθεὶς ὑπὸ τοῦ εὐλαβεστάτου καὶ ἀόκνως ἐργασθέντος πρὸς μεγαλειτέραν ἐπικόσμησιν ἐν μέρει τῆς ἁγίας κάρας καὶ τοῦ ὅλου ναοῦ, πρῴην μὲν ἡγουμένου τῆς Μονῆς Ἁγίου Θεοδώρου, νῦν δ’ ἐφημερίου αὐτῆς Δημητρίου Π. Γαλακάτου, ἱερέως. Ἀθῆναι, ἐκ τοῦ τυπογραφείου Ἡ «Ὁμόνοια». 1899.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 5-45: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ὅταν οἱ μεγαλόψυχοι ἄνδρες δι’ ἀγάπην τινός (παράφραση τοῦ Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 2430)∙ σ. 47-74: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 56-72: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ὑπερφυεῖς τοὺς ἀγῶνας ἐπὶ τῆς γῆς. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 57-72: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τῷ βασιλεῖ παρεστηκὼς τῶν δυνάμεων. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 65-68: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ἐν ὁσίοις πατὴρ ἡμῶν Θεόδωρος.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 75 + 5 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ομόνοια
Επιμελητής-διορθωτής : Δημήτριος Γαλακάτος ιερέας
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0205
Φυσικός αριθμός: 000239Ετος Εκδοσης : 1881
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 273, 1. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1881. 16. Ν. Τωμαδάκης, «Περὶ τοῦ βίου καὶ τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγίας Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας καὶ ἡ εἰσαγωγὴ τῆς ἑορτῆς εἰς τὸ ἑορτολόγιον», Βυζαντινὰ καὶ Μεταβυζαντινά, τχ. Α΄, ἐν Ἀθήναις 1978, σ. 122-130 [= Χαριστήριον εἰς Ἀναστάσιον Κ. Ὀρλάνδον, Α΄, 1964, σ. 130. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 110.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοκτίστη η Λεσβία
Τίτλος : Ἀκολουθία τῆς ὁσίας Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας ὑπὸ Μελετίου ἱεροδιακόνου Μαυρικίου. Ἐν Ἀθήναις, τύποις Νικολάου Ρουσοπούλου, ὁδὸς Πραξιτέλους ἀριθ. 33. 1881.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 3-9: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Εἰς τὰς ἡμέρας τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Λέοντος∙ σ. 11-32: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 18-28: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 19-29: Ὁ Α΄ κανόνας τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Τὸν νοῦν μου καταυγασθῆναι δέομαι. Ἀκρ.: Νικόλαος (στὰ θεοτοκία)∙ Πρωτοπαπᾶς (στὶς ζ΄-θ΄ ὠδές). Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Νικόλαος πρωτοπαπᾶς∙ σ. 19-30: Ὁ Β΄ κανόνας τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Ὡς παρθενίας καθαρὸν κειμήλιον. Ἀκρ.: ᾨδαῖς ἀνυμνῶ τὸν Θεοκτίστης βίον. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Νικόλαος πρωτοπαπάς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 32.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Νικόλαος Ρουσόπουλος
Επιμελητής-διορθωτής : Μελέτιος Μαυρίκιος ιεροδιάκονος
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0206
Φυσικός αριθμός: 000240Ετος Εκδοσης : 1909
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 298, 3. Ν. Τωμαδάκης, «Περὶ τοῦ βίου καὶ τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγίας Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας καὶ ἡ εἰσαγωγὴ τῆς ἑορτῆς εἰς τὸ ἑορτολόγιον», Βυζαντινὰ καὶ Μεταβυζαντινά, τχ. Α΄, ἐν Ἀθήναις 1978, σ. 122-130 [= Χαριστήριον εἰς Ἀναστάσιον Κ. Ὀρλάνδον, Α΄, 1964, σ. 130. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 110.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοκτίστη η Λεσβία
Τίτλος : Ἀκολουθία τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας. Ἐκδίδοται νῦν τὸ πρῶτον ὑπὸ Νείλου Φουτρίδου ἱερομονάχου. Ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, ἐκ τοῦ πατριαρχικοῦ τυπογραφείου. 1909.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 7-39: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 15-37: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Δέξαι τὴν δέησιν ταύτην ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 16-37: Ὁ Α΄ κανόνας τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Παρισταμένη, ὁσία, ἐν οὐρανοῖς. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 16-38: Ὁ Β΄ κανόνας τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Τριάδος τὴν ἔλλαμψιν εἰσδεδεγμένη. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 23-33: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Εἰκόνες καὶ στῆλαι καὶ ἀνδριάντες διὰ τοῦτο (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1726).
Τόπος έκδοσης: Αλεξάνδρεια
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 45 + 1 λ. + 1 χ.ἀ. + 1 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Πατριαρχικό Τυπογραφείο Αλεξανδρείας
Επιμελητής-διορθωτής : Νείλος Φουτρίδης ιερομόναχος
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0207
Φυσικός αριθμός: 000241Ετος Εκδοσης : 1918
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 274, 2. Ν. Τωμαδάκης, «Περὶ τοῦ βίου καὶ τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγίας Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας καὶ ἡ εἰσαγωγὴ τῆς ἑορτῆς εἰς τὸ ἑορτολόγιον», Βυζαντινὰ καὶ Μεταβυζαντινά, τχ. Α΄, ἐν Ἀθήναις 1978, σ. 122-130 [= Χαριστήριον εἰς Ἀναστάσιον Κ. Ὀρλάνδον, Α΄, 1964, σ. 130. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 110-111.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοκτίστη η Λεσβία
Τίτλος : Ἀκολουθία τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας. Ψαλλομένη τὴν 9 Νοεμβρίου. Ἐκδοθεῖσα ὑπὸ Γεωργίου Α. Βουτέρη, ἱερέως καὶ ἐφημερίου τοῦ ναοῦ Ὁσίου Μελετίου. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 3-26: Ἡ ἀκολουθία (βλ. ἔκδοση 1881∙ μόνο ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου διαφέρει)∙ σ. 10-21: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Σοφίας τὴν ἄβυσσον ἡ τετοκυῖα. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. σ. 27-32: Ὁ Bίος (βλ. ἔκδοση 1888).
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Νικόλαος πρωτοπαπάς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 32.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Γεώργιος Βουτέρης
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0208
Φυσικός αριθμός: 000242Ετος Εκδοσης : 1931
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 111.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοκτίστη η Λεσβία
Τίτλος : Γεωργ. Κ. Ναυπλιώτου, Θεοκτίστη ἡ Λεσβία ποὺ ἁγίασε στὴν Καταπολιανὴ τῆς Πάρου. Ἀφιερωμένο στὴν ἀγαπημένη μου Πάρο. Αὔγουστος 1931. Τυπογραφεῖον «Κυκλαδικόν», Ἡφαίστου 18 – Ἀθῆναι.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 20-23: Τὸ συναξάριο τοῦ ὁσίου Συμεὼν τοῦ Μεταφραστῆ. Ἀρχ.: Οὗτος ὁ ὅσιος Συμεὼν πατρίδα ἔχων∙ σ. 24-35: Bίος τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Ἡ Θεοκτίστη κατήγετο ἀπὸ ἕνα χωριὸ τῆς Λέσβου∙ σ. 36-47: Bίος τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Εἰς τὰς ἡμέρας τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Λέοντος∙ σ. 48-52: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Αὕτη κατήγετο ἀπὸ τὴν Μυτιλήνην∙ σ. 53-66: Συμεὼν Μεταφραστοῦ, Bίος τῆς ὁσίας (παράφραση Ἀγαπίου <Λάνδου> τοῦ Κρητός). Ἀρχ.: Εἰς τὰς ἡμέρας τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως Λέοντος∙ σ. 67-88: Νικήτα Μαγίστρου, Bίος τῆς ὁσίας (παράφραση). Ἀρχ.: Ὅτ’ ἔφθασά ποτε εἰς Πάρον∙ σ. 89-111: Νικήτα Μαγίστρου, Bίος τῆς ὁσίας. Ἀρχ.: Ἐπαινεῖν μὲν τὰ χρηστὰ καὶ τὰ πρὸς ἀρετὴν (Bibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1724)∙ σ. 112-153: Ἡ ἀκολουθία (βλ. ἔκδοση 1888).
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Νικήτας ΜάγιστροςΝικόλαος πρωτοπαπάς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 16ο, σ. 230 + 2 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Κυκλαδικόν
Επιμελητής-διορθωτής : Γεώργιος Ναυπλιώτης
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0209
Φυσικός αριθμός: 000244Ετος Εκδοσης : 1957
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 111.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοκτίστη η Λεσβία
Τίτλος : Γεωργίου Π. Σωτηρίου, Θεολόγου – Καθηγητοῦ, Ἱεροκήρυκος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μυτιλήνης, Ὁσία Θεοκτίστη ἡ Λεσβία. (Ἱστορία – Παράδοσις – Θαύματα - Εἰκόνες). Ἀισματικὴ Ἀκολουθία ὑπὸ τοῦ ὁσιωτάτου μοναχοῦ ὑμνογράφου Γερασίμου Μικραγιαννανίτου. Μυτιλήνη 1957.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 15-32: Ἡ ἀκολουθία. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης∙ σ. 22-30: Ὁ Α΄ κανόνας. Ἀρχ.: Ταῖς τριαδικαῖς μαρμαρυγαῖς λαμπρυνομένη. Ἀκρ.: Τῇ Θεοκτίστῃ τὸν ὕμνον φέρω. Γερασίμου. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης∙ σ. 23-30: Ὁ Β΄ κανόνας. Ἀρχ.: Τέλους τοῦ μακαρίου ἐπιτυχοῦσα, σεμνή. Ἀκρ.: Τίς σου τὸν βίον, ὁσία, μέλψει; Γερασίμου. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
Τόπος έκδοσης: Μυτιλήνη
Συγγραφέας / Ποιητής : Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 32.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο :
Επιμελητής-διορθωτής : Γεώργιος Σωτηρίου
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0211
Φυσικός αριθμός: 000247Ετος Εκδοσης : 1770
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 140, 3. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 718. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 112-116.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοτόκος
Τίτλος : Ἐγκόλπιον Λογικόν, τοὐτέστιν ὕμνοι εἰς τὴν πανύμνητον Θεοτόκον, καὶ εὐχαὶ διὰ στίχων διαφόρων μετρῶν τε καὶ μελῶν. Ποιηθέντες εἰς ὠφέλειαν καὶ χαρὰν τῶν μετ’ εὐλαβείας ἀναγινωσκόντων παρὰ τοῦ ταπεινοῦ Κωνσταντίνου Δαπόντε, τοῦ μετονομασθέντος Καισαρίου. Καὶ παρ’ αὐτοῦ πανευλαβῶς τε καὶ γονυπετῶς ἀφιερωθέντες τῇ παναχράντῳ καὶ ἀειπαρθένῳ μητρὶ τοῦ βασιλέως τῶν οὐρανῶν, καὶ βασιλίσσῃ τῶν ὅλων. Νῦν δὲ πρῶτον τύποις ἐκδοθέντες δαπάνῃ τοῦ ἐντιμοτάτου Χατζῆ Κὺρ Θεοδώρου, υἱοῦ Χατζῆ Κώστα Τουρναβιώτου. Ἐνετίῃσιν, ᾳψο΄. 1770. Παρὰ Ἀντωνίῳ τῷ Βόρτολι. Con licenza de’ superiori, e privilegio.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 6-8: Στίχοι στὴν Παντάνασσα. (Μηνὶ Αὐγούστῳ ‚αψξζ΄). Ἀρχ.: Νερὸ, καὶ τὸ ἐδέχθηκε διὰ μεγάλο δῶρον∙ σ. 9-12: Ἀφιερωτικοὶ στίχοι, Τοῖς εὐγενεστάτοις καὶ εὐσεβεστάτοις ἐν Χριστῷ ἀδελφοῖς, Καισάριος εὐτελὴς εὖ πράττειν. Ἀρχ.: Τὸ μὲν ψωμὶ γνωρίζεται εἰς ἕνα πεινασμένον∙ σ. 1-251: Ἐγκόλπιον Λογικόν. Ἤγουν, Βιβλίον, περιέχον ὑμνολογίας εἰς τὴν Παναγίαν∙ σ. 1-5: Ὕμνος α΄. Ἀρχ.: Ἅγιε σύ, Λόγε Θεοῦ σοφία∙ σ. 5-7: Ὕμνος β΄. Πρὸς τό, Ἀπόστολοι ἐκ περάτων. Ἀρχ.: Οἱ ἄγγελοι νὰ λαλοῦσι μαζί σου, νὰ σ’ ἐπαινοῦσι∙ σ. 7-8: Ὕμνος γ΄. Πρὸς τό, Θεοτόκε ἡ ἐλπίς. Ἀρχ.: Δεῦτε πάντες οἱ λαοὶ ᾂσατε ἐν τῇ ζωῇ∙ σ. 8-9: Ὕμνος δ΄. Κατὰ ἀλφάβητον. Ἀρχ.: Ἄλφα, ἀρχὴ πάντων Θεός, πρώτως προσκυνουμένη∙ σ. 9-10: Ὕμνος ε΄. Ἀντιστρόφως. Ἀρχ.: Ὦ βασιλὶς τῶν οὐρανῶν, καὶ γῆς τῆς βασιλείας∙ σ. 10: Ὕμνος ς΄. <Κατ’ ἀλφάβητον>. Ἀρχ.: Ἀλλ’ αἰνεῖτε πάντες ταύτην, καθὸ σφόδρα αἰνετήν∙ σ. 11: Ὕμνος ζ΄. Ἄλφα ὢ. Ἀρχ.: Ἄναρχε ἀνάρχου τέκνον καὶ μονάρχου μόνε παῖ. Ἀκρ.: αβ … λμ (στοὺς πρώτους στίχους τῶν διστίχων), ωψ … ξν (στοὺς δεύτερους στίχους τῶν διστίχων)∙ σ. 11-12: Ὕμνος η΄. Ἀρχ.: Νῷ καὶ καρδίᾳ καὶ ψυχῇ καὶ γλώσσῃ σὲ δοξάζω. Ἀκρ.: νξ … ψω (στοὺς πρώτους στίχους τῶν διστίχων), μλ … βα (στοὺς δεύτερους στίχους τῶν διστίχων)∙ σ. 12-13: Ὕμνος θ΄. Ἡνωμένος εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Παναγίαν. Ἀρχ.: Ἄναρχε ἄναξ Θεέ μου, γονυπετῶς προσκυνῶ σε. Ἀκρ.: <αβγ …χψω>∙ σ. 13-15: Ὕμνος ι΄. Ἀρχ.: Τὸν ἄγγελον Κυρίου τώρα παρακαλῶ∙ σ. 15-16: Ὕμνος ια΄. Εἰς τὴν ἁγίαν βάτον. <Κατ’ ἀλφάβητον>. Ἀρχ.: Ἄφλεκτε βάτε πυρφόρε, ἡ τὸν Θεὸν συλλαβοῦσα∙ σ. 17-18: Ὕμνος ιβ΄ βασιλικός. <Κατ’ ἀλφάβητον>. Ἀρχ.: Ἀνυμνοῦμέν σε, παρθένε, τὴν βασίλισσαν ἡμῶν∙ σ. 18-19: Ὕμνος ιγ΄. <Κατ’ ἀλφάβητον>. Ἀρχ.: Ἄνθρωπος, ἀναμάρτητος, ἀληθινή, ἀρχαία∙ σ. 20-22: Ὕμνος ιδ΄. Πρὸς τὸ, Χρυσοπλοκώτατε πύργε. <Κατ’ ἀλφάβητον>. Ἀρχ.: Ἄγγελλοι νῦν οὐρανόθεν, ἄνθρωποι γῆθεν χαμόθεν∙ σ. 22-24: Ὕμνος ιε΄. Ἐκ τοῦ Δαβίδ. Ἀρχ.: Ἄγαθὸν τὸ σοὶ ἐξομολογεῖσθαι∙ σ. 24-26: Ὕμνος ις΄. Ἐκ τοῦ Δαβίδ, πρὸς τό, Ἔσωσε λαόν. Ἀρχ.: Μέγας Κύριος καὶ αἰνετὸς ἐν πᾶσι∙ σ. 26-28: Ὕμνος ιζ΄. Ἐκ τοῦ ᾌσματος τῶν ᾈσμάτων, πρὸς τό, Αἱ γενεαὶ αἱ πᾶσαι. Ἀρχ.: Ἰδοὺ τοῦ Σολομῶντος ἡ θαυμαστὴ ἡ κλίνη∙ σ. 28-30: Ὕμνος ιη΄. Ἐκ τοῦ Ἡσαΐου. Ἀρχ.: ᾌσω δὴ ᾆσμα τῇ ἠγαπημένῃ∙ σ. 30-31: Ὕμνος ιθ΄. Ἐκ τοῦ Ἱερεμίου. Ἀρχ.: Πρὸ τοῦ Θεὸς σὲ πλάσει καὶ σὲ κατασκευάσει∙ σ. 31-33: Ὕμνος κ΄. Ἐκ τοῦ Ἰεζεκιήλ. Ἀρχ.: Βίβλος, παρθένε, βεβουλλωμένη∙ σ. 33-36: Ὕμνος κα΄. Ἐκ τῶν Προφητῶν. Ἀρχ.: Κλίμακα ὁ Ἰακώβ, ὁ ἁπλοῦς ἐκεῖνος γέρων∙ σ. 36-38: Ὕμνος κβ΄. Ἐκ τῶν θεωρητικῶν καὶ ἐρωτικῶν εὐχῶν τοῦ Αὐγουστίνου. Ἀρχ.: Ἐπιγνοίην σε, Κυρία, δέσποινά μου παναγία∙ σ. 38-39: Ὕμνος κγ΄. Ἐκ τοῦ Δαμασκηνοῦ. Ἀρχ.: Χαῖρε, παρθένε Μαριὰμ ἡ κεχαριτωμένη∙ σ. 40-42: Ὕμνος κδ΄. Ἀρχ.: Ἀρχινῶ, παρθένε, πάλιν δι’ ἀγάπην σου πολλήν∙ σ. 42-43: Ὕμνος κε΄. Ἀρχ.: Μαρία κυριώνυμε, παρθένε μυριώνυμε∙ σ. 43-44: Ὕμνος κς΄. Ἀρχ.: Ἄγγελοι ἐπαινέσατε, ἀγγελικῶς αἰνέσατε∙ σ. 44-48: Ὕμνος κζ΄. Ἀρχ.: Ἂν ἐπιβλέψῃς τὰ ἔργατά μου∙ σ. 48-50: Ὕμνος κη΄. Ἀρχ.: Ἢ σιγᾶν, ἢ κρεῖττον τὶ τῆς σιγῆς λέγειν κυρία∙ σ. 50-51: Ὕμνος κθ΄. Ἀρχ.: Ὦ Μαριὰμ φωτιστική, πρᾶγμα καὶ ὄνομα γλυκύ∙ σ. 52-54: Ὕμνος λ΄. Ἀρχ.: Ὦ οὐρανοί, ὅπου κατοικημένη, εἶναι ἡ δοξασμένη∙ σ. 54-55: Ὕμνος λα΄. Ἀρχ.: Δὲν ἤθελ’ ἀποτολμήσω, δέσποινα, νὰ προσφωνήσω∙ σ. 55-58: Ὕμνος λβ΄. Ἀρχ.: Ὑμνῶ σε, Μαρία, μῆτερ παναγία∙ σ. 58-61: Ὕμνος λγ΄. Πρὸς τό, Ἀπόστολοι ἐκ περάτων. Ἀρχ.: Μαρία, τὸ ὄνομά σου τὸ ἔνδοξόν σου δοξάζω∙ σ. 61-64: Ὕμνος λδ΄. Ἀρχ.: Ἀληθῶς ἄξιόν ἐστιν ὑμνεῖν σε τὴν Μαρίαν∙ σ. 64-67: Ὕμνος λε΄. Ἀρχ.: Δοξάζω σε τὴν ἔνδοξον, προσκυνητὴν Μαρίαν∙ σ. 67-70: Ὕμνος λς΄. Ἀρχ.: Δοξάζω σε τὴν τῶν σοφῶν ὑπέρσοφον Μαρίαν∙ σ. 70-73: Ὕμνος λζ΄. Ἀρχ.: Δοξάζω σε, πανύμνητε, τὴν πάναγνον Μαρίαν∙ σ. 73-76: Ὕμνος λη΄. Ἀρχ.: Δόξα σοι, ὑπερένδοξε, μῆτερ Θεοῦ Μαρία∙ σ. 76-79: Ὕμνος λθ΄. Ἀρχ.: Χαῖρε, θεοχαρίτωτε, χαρᾶς κυοφορία∙ σ. 79-82: Ὕμνος μ΄. Ἀρχ.: Ἐλέησόν με, δέσποινα, ζωὴν ἐπικουρείαν∙ σ. 82-84: Ὕμνος μα΄. Ἀρχ.: Χαῖρε, παρθένε Μαριάμ, ἡ ἀναγκαιοτάτη∙ σ. 85-87: Ὕμνος μβ΄. Ἀρχ.: Χαῖρε, παράδεισε τρυφῆς, κλῆσις προσφυεστάτη∙ σ. 88-90: Ὕμνος μγ΄. Ἀρχ.: Χαῖρε, παλάτιον Θεοῦ, κλῆσις ἰδιαιτάτη∙ σ. 91-93: Ὕμνος μδ΄. Ἀρχ.: Αἴνει, ψυχή μου ταπεινή, τὸν Κύριόν σου αἴνει∙ σ. 94-96: Ὕμνος με΄. Ἀρχ.: Τριὰς πανυπερύψιστε, ὑπερανῳκισμένη∙ σ. 97: Ὕμνος μς΄. Ἀρχ.: Σῶσόν με, μῆτερ τοῦ Θεοῦ, ἡ τῶν γεγενημένων∙ σ. 97-98: Ὕμνος μζ΄. Ἀρχ.: Σῶσόν με, μῆτερ τοῦ Θεοῦ, τὸν ἀποβεβλημένον∙ σ. 98-99: Ὕμνος μη΄. Ἀρχ.: Σῶσόν με, μῆτερ τοῦ Θεοῦ, ἡ δόξα τῶν παρθένων∙ σ. 99: Ὕμνος μθ΄. Ἀρχ.: Σῶσόν με, μῆτερ τοῦ Θεοῦ, καταδεδουλωμένον∙ σ. 99-100: Ὕμνος ν΄. Ἀρχ.: Σῶσόν με, μῆτερ τοῦ Θεοῦ, σῶμα λελαμπρυσμένον∙ σ. 100-103: Ὕμνος να΄. Ἀρχ.: Δέσποινά μου, παναγία, ἐκκλησία ἡ ἁγία∙ σ. 103-104: Ὕμνος νβ΄. Ἀρχ.: Ὑμνῶ σε, κόρη, τὴν λειτουργὸν τῆς σωτηρίας, ὡς πλαστουργόν∙ σ. 104-107: Ὕμνος νγ΄. Ἀρχ.: Τὸ σῶμα, κόρη, σὺ ὑπάρχεις τὸ παρθενικόν∙ σ. 107-108: Ὕμνος νδ΄. Ἀρχ.: Σύ, Θεοτόκε, κοινὸν καλόν∙ σὺ γὰρ ὁ φύλαξ πασῶν φυλῶν∙ σ. 108-111: Ὕμνος νε΄. Ἀρχ.: Φῶς, παναγία, τῶν γηγενῶν∙ σ. 111-114: Ὕμνος νς΄. Ἀρχ.: Δεῦτε προσκυνήσωμεν τὸν λαμπρόν∙ σ. 114-115: Ὕμνος νζ΄. Ἀρχ.: Ὑμνῶ τὴν δόξαν μαθητῶν, τὴν διόπτραν προφητῶν∙ σ. 115-118: Ὕμνος νη΄. Ἀρχ.: Δόξα σοι ὁ ἐν ὑψίστοις Θεὸς μόνος τῶν Θεῶν∙ σ. 118-120: Ὕμνος νθ΄. Ἀρχ.: Τὸ Πνεῦμα τὸ πανάγιον, τὸ Πνεῦμα τῶν πνευμάτων∙ σ. 120-122: Ὕμνος ξ΄. Ἀρχ.: Εἰς τὴν ἀρχὴν ἐποίησε Κύριος ὁ Θεός μου∙ σ. 123-125: Ὕμνος ξα΄. Ἀρχ.: Λοιπὸν νὰ ἀμελήσω γιατὶ εἶχα μιλήσω∙ σ. 125-127: Ὕμνος ξβ΄. Ἀρχ.: Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὴν κυρίαν μου ἀεί∙ σ. 127-128: Ὕμνος ξγ΄. Ἀρχ.: Πρόσεχε, ὦ οὐρανέ, καὶ σύ, γῆ, καὶ λαλήσω∙ σ. 129-131: Ὕμνος ξδ΄. Ἀρχ.: Ἐγώ, παρθένε, θαυμάζομαι μεγάλως∙ σ. 131-133: Ὕμνος ξε΄. Ἀρχ.: Παντοκράτορ Θεέ, παντουργέ, πάντων αἴτιε∙ σ. 133-135: Ὕμνος ξς΄. Ἀρχ.: Νῦν ὁ χειμάρρους τῆς τρυφῆς, Χριστός, σὺ ὁ προχέων∙ σ. 135-137: Ὕμνος ξζ΄. Ἀρχ.: Ὃν τρόπον εὐφρανθήσεται τὴν νύμφην ὁ νυμφίος∙ σ. 138: Ὕμνος ξη΄. Εὐλογητάρια. Ἀρχ.: Εὐλογοῦμέν σε, ἁγνή, τὴν ὑπερευλογημένην∙ σ. 138-139: Ὕμνος ξθ΄. Μακαρισμοί. Ἀρχ.: Μακαρίζω σε, παρθένε, ὡς προέφησας, ἁγνή∙ σ. 139-140: Ὕμνος ο΄. Μεγαλυνάρια. Ἀρχ.: Μεγαλύνω σε, κυρία, τὴν μεγάλην πρὸς Θεόν∙ σ. 140: Ὕμνος οα΄. Χαιρετισμοί. Ἀρχ.: Χαῖρε, κεχαριτωμένη, Θεοτόκε Μαριάμ∙ σ. 141: Ὕμνος οβ΄. Νυμφικός. Ἀρχ.: Χαίροις, νύμφη τοῦ Θεοῦ, νυμφευθεῖσα διὰ θείαν∙ σ. 142-145: Ὕμνος ογ΄. Ἀρχ.: Κόρος τῶν ὕμνων σου, κεδνή, ἐπαίνων, ἐγκωμίων∙ σ. 145-151: Ὕμνος οδ΄. Ἀρχ.: Ἅπασα γλῶσσα ἀπορεῖ ἀξίως εὐφημεῖν σε∙ σ. 151-157: Ὕμνος οε΄. Ἀρχ.: Μάνα παρθένος βεβαιωμένως∙ σ. 157-164: Ὕμνος ος΄. Πρὸς τό, Αἱ γενεαὶ πᾶσαι. Ἀρχ.: Ψαλῶ σοι, Θεοτόκε, ψαλῶ καὶ τῷ Θεῷ μου∙ σ. 164-174: Ὕμνος οζ΄. Ἀρχ.: Θέλω, βασίλισσ’ ἀγαθή, καὶ ἡ καρδία μου ποθεῖ∙ σ. 175-176: Ὕμνος οθ΄ (ἀνάγν. οη΄). Ἀρχ.: Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς πάλιν τοὺς ἀναξίους∙ σ. 177-178: Ὕμνος π΄(ἀνάγν. οθ΄). Πρὸς τό, Θεοτόκε ἡ ἐλπίς. Οὗ ἡ ἀκροστιχίς: Σῆς ἐλλαμφθείην ἀκτῖνος ὁ σκοτεινὸς Κωνσταντῖνος. Ἀρχ.: Σήμερον πᾶσα ἡ γῆ ἐξαστράπτει, φωταυγεῖ∙ σ. 178-181: Εὐχὴ π΄. Ἀρχ.: Ἀπὸ ῥυπαρῶν χειλέων, δέσποινα τῶν βασιλέων∙ σ. 182-185: Ὕμνος πγ΄ (ἀνάγν. πα΄). Πανέορτος. Ἀρχ.: Ὑμνῶν ὕμνησα, πάναγνε, ἀλλὰ ἂς ἀνυμνήσω∙ σ. 185-188: Ὕμνος εἰς τὸν Ἀκάθιστον Ὕμνον, πβ΄. Ἀρχ.: Ἄγγελος ὁ πρωτοστάτης οὐρανόθεν σοι, ἁγνή∙ σ. 188-191: Ὕμνος πγ΄. Εἰς τὴν Ζωοδόχον Πηγήν. Ἀρχ.: Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν τὸν θάνατον πατήσας∙ σ. 191-194: Ὕμνος πδ΄. Εἰς τὴν τιμίαν Ἐσθῆτα καὶ Ζώνην τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Φόρεμα τῆς παναγίας, καί τις δὲν τὸ προσκυνεῖ∙ σ. 194-197: Ὕμνος πε΄. Εἰς τὴν Σύλληψιν τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Γέρωντας ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἀσπρογένης πλέον∙ σ. 197-203: Ὕμνος πς΄. Εἰς τὸ Γενέσιον τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Κύριε, εὐχαριστῶ σοι Ἰησοῦ, σὲ προσκυνῶ∙ σ. 203-209: Ὕμνος πζ΄. Εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε, θεοπρεπῶς ἀρχίζω∙ σ. 209-215: Ὕμνος πη΄. Εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ἐκ Θεοῦ∙ σ. 215-220: Ὕμνος πθ΄. Εἰς τὴν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ. Ἀρχ.: Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, ἀγγελικῶς δοξάζω∙ σ. 221-226: Ὕμνος Ϟ΄. Εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Σοὶ πρέπει ὕμνος, Παρθένε, τώρα ἐν Γεσθημανῇ∙ σ. 227-238: Ὕμνος Ἐπιτάφιος Ϟα΄. Ψαλλόμενος ἐν τῇ ἀγρυπνίᾳ τῆς Κοιμήσεως τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ κατετέθης, Χριστέ, καὶ ἡ μήτηρ τῆς ζωῆς κατατίθεται∙ σ. 238: Ὕμνος Ϟβ΄. Οὗ ἡ ἀκροστιχὶς ἐν τῇ ἀρχῇ καὶ ἐν τῷ τέλει Δόξα σοι, κόρη, θεομήτωρ, Μαρία. Ἀρχ.: Δόξης θρόνον σε Ἡσαΐας κατεῖδε∙ σ. 238-239: Εὐχὴ Ϟδ΄ ὁμοία, ἧς ἡ ἀκροστιχίς Σῶσόν με, ἁγνή, κυρία σωτηρίας. Ἀρχ.: Στένω καὶ θρηνῶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς μου∙ σ. 239: Ὕμνος εἰς τὸν Χριστὸν Ϟδ΄, οὗ ἡ ἀκροστιχίς Κωνσταντῖνος. Ἀρχ.: Κυρίων κύριε, Χριστέ, Θεὲ θεῶν ἁγίων∙ σ. 239: Ὕμνος εἰς τὴν Θεοτόκον Ϟε΄, οὗ ἡ ἀκροστιχίς∙ Καισάριος σός. Ἀρχ.: Κυρία μετὰ τὸν Θεόν, κυρία τῶν κυρίων∙ σ. 240: Ὕμνος εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Θεοτόκον Ϟς΄, οὗ ἡ ἀκροστιχίς, ἔσω καὶ ἔξω∙ Κωνσταντῖνος, Καισάριος σός. Ἀρχ.: Κόσμου παντὸς δημιουργέ, κόρη, κυρία πάντων∙ σ. 240: Ὕμνος εἰς τὸν Τίμιον Σταυρόν, Ϟζ΄, οὗ ἡ ἀκροστιχὶς ἡ αὐτή. Ἀρχ.: Κυρίου ἔνδοξε σταυρέ, κάλλος προσκυνητόν μου∙ σ. 240-241: Ὕμνος εἰς τοὺς ἁγίους Κωνσταντῖνον καὶ Καισάριον, Ϟη΄, οὗ ἡ ἀκροστιχὶς ἡ αὐτή. Ἀρχ.: Καισάριε σοφώτατε, κοίρανε Κωνσταντῖνε∙ σ. 241-243: Εὐχὴ Ϟθ΄. Ἀρχ.: Ἀλλ’ ὦ δέσποινα, κόσμου βασίλισσα∙ σ. 243-245: Εὐχὴ ρ΄. Ἀρχ.: Ἄχραντε παρθένε, πανάμωμε∙ σ. 245-251: Εὐχὴ ρα΄. Ἀρχ.: Νὰ καὶ λῃστὴς ἀκούστηκεν ὁποῦ νὰ θεολογῇ∙ σ. 251-264: Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, Λόγος στὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Νῦν τῆς βασιλίδος βασιλικὴ καὶ ὑπέρξενος ἑορτή τε καὶ πανήγυρις (ABibliotheca Hagiographica Graeca (BHG) 1116e).
Τόπος έκδοσης: Βενετία
Συγγραφέας / Ποιητής : Καισάριος Δαπόντες
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 12 + 264 (λείπουν οἱ σ. 1-2).
Χορηγός έκδοσης : Χατζή Θεόδωρος Τουρναβιώτης
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Αντώνιος Βόρτολις
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0212
Φυσικός αριθμός: 000248Ετος Εκδοσης : 1780
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 139, 1. É. Legrand, Bibliographie hellénique ou description raisonnée des ouvrages publiés par de grecs au dix-huitième siècle, t. I-II, Paris 1918, 1928, ἀρ. 1007. Δέσποινα Δέσποινα Κωστούλα, Ἀγάπιος Λάνδος ὁ Κρής. Συμβολὴ στὴ μελέτη τοῦ ἔργου του, Διδακτορικὴ Διατριβή, [Ἔρευνες στὴ Νέα Ἑλληνικὴ Φιλολογία 6], Ἰωάννινα 1983, Ἀγάπιος Λάνδος ὁ Κρής. Συμβολὴ στὴ μελέτη τοῦ ἔργου του, Διδακτορικὴ Διατριβή, [Ἔρευνες στὴ Νέα Ἑλληνικὴ Φιλολογία 6], Ἰωάννινα 1983 σ. 215. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 116-119.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοτόκος
Τίτλος : Θεοτοκάριον ὡραιότατον καὶ χαρμόσυνον. Τὸ πρὶν ἐπιμελῶς συγγραφὲν ἐκ τῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους βίβλων παρ’ Ἀγαπίου μοναχοῦ τοῦ Κρητός. Καὶ τανῦν μετατυπωθέν τε, καὶ διορθωθὲν εἰς δόξαν αὐτῆς τῆς ἀειπαρθένου κόρης καὶ θεομήτορος παρὰ ἱεροδιακόνου Ἀνθίμου τοῦ Βέρα. ᾳψπ΄. Ἐνετίῃσιν. 1780. Παρὰ Νικολάῳ Γλυκεῖ τῷ ἐξ Ἰωαννίνων. Con licenza de’ superiori, e privilegio.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 9-12: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χαίροις, ἱλαστήριον ψυχῶν, παρθενομῆτορ. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 13-16: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἀρρήτως συνέλαβες Θεὸν καὶ ὑπὲρ φύσιν. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 17-20: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἡ μόνη τὸν ἄχρονον Θεὸν ἐν χρόνῳ τεκοῦσα. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον∙ σ. 21-24: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὤφθης πλατυτέρα οὐρανῶν, τὸν μηδαμοῦ. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 25-28: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ψαλμικῶς τὰς χεῖρας οἱ πιστοί δεῦτε κροτοῦντες. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά∙ σ. 29-32: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Μήτηρ Θεοῦ, κλῖνον τὸ οὖς σου τὸ ἄχραντον. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 32-36: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Μεμυκότα χείλη τῆς ψυχῆς ἄνοιξον. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε∙ σ. 36-39: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Σὲ τοῦ Θεοῦ τὸ καθαρώτατον σκήνωμα. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 40-43: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἡ τὴν πηγὴν τῆς ἀπαθείας κυήσασα. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 43-46: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Μετανοίας καιρὸν καὶ προθεσμίαν ἔχουσα. Ἦχ. β΄. Τὴν Μωσέως ᾠδήν∙ σ. 47-50: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸν σωτῆρά μου Λόγον ἡ διὰ λόγου κυήσασα. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι∙ σ. 51-54: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χρυσοπόρφυρε κλίνη, σκήνωμα δόξης Κυρίου. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι∙ σ. 54-57: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὴν κεχαριτωμένην μόνην δέσποιναν. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον∙ σ. 58-61: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἡ Θεὸν καὶ Δεσπότην πάντων αἰώνων τεκοῦσα. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι∙ σ. 61-64: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Σκήνωμα θείας δόξης, ὄρος ἅγιον καὶ νεφέλη. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον∙ σ. 65-68: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δακρύων ἐπιρροὰς παράσχου μοι, θεογεννήτρια. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον πέλαγος∙ σ. 69-72: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Σὺ μόνη ἀντίληψις, καταφυγὴ καὶ συντήρησις. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 73-76: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δοχεῖον ἱερόν, ἱερὰ Θεοτόκε, γεγονυῖα τοῦ σεπτοῦ. Ἦχ. δ΄. Τριστάτας κραταιούς∙ σ. 77-80: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Κυρίως καὶ ἀληθῶς γεγέννηκας Θεὸν καὶ Κύριον. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον πέλαγος∙ σ. 80-84: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ (ἀνάγν. Πέμπτῃ) ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἁπάσης γυμνούμενοι τῆς ἐκ τῶν ἔργων, πανάχραντε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου∙ σ. 85-88: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Στόματί τε καὶ γλώσσῃ καὶ λογισμῷ καὶ ψυχῇ. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην∙ σ. 89-92: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὁ σωτήρ μου Χριστός, ὁ δι’ ἐμὲ κατ’ ἐμέ. Ἦχ. πλ. α΄. Τῷ σωτῆρι Θεῷ∙ σ. 92-95: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πνεῦμα συντετριμμένον παράσχου μοι, ἀγαθή. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην∙ σ. 96-99: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Φωτοφόρε σκηνὴ τοῦ βασιλέως Χριστοῦ. Ἦχ. πλ. α΄. Τῷ σωτῆρι Θεῷ∙ σ. 99-102: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πᾶσαί σε τῶν ἀνθρώπων γεραίρουσι γενεαί. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην∙ σ. 103-106: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πῶς μου θρηνήσω τὸν βίον τὸν ῥυπαρόν. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 107-110: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πῶς προσέλθω σοι, ἁγνή, κατεγνωσμένος. Ἦχ. πλ. β΄. Βοηθὸς καὶ σκεπαστής∙ σ. 111-114: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Φωτὸς δοχεῖον, παρθένε, τοῦ ἐκ φωτός. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 114-118: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δέξαι τὴν δέησιν ταύτην ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 118-121: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Σέ, παναγία Παρθένε, πρὸς τὸν ἐκ σοῦ σαρκωθέντα. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας∙ σ. 122-125: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἄβυσσον εὐσπλαγχνίας καὶ χορηγόν. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη∙ σ. 126-129: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἔχουσα τῆς σοφίας τὸν χορηγὸν πειθαρχοῦντα. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη∙ σ. 130-133: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸ τῆς ζωῆς μου προορῶν ἐφεστηκὸς τέλος. Ἦχ. βαρύς. Τῷ ἐκτινάξαντι Θεῷ∙ σ. 133-136: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τίμιον τοῦ δεσπότου, θεοχαρίτωτε, σκῆνος. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη∙ σ. 137-140: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὅλος ἐπιθυμία καὶ γλυκασμὸς σωτηρίας. Ἦχ. βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη∙ σ. 141-144: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χαῖρε κατάρας παλαιᾶς ἡ λύτρωσις. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 145-148: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἁγία παρθένε, μήτηρ Θεοῦ, ἄκουσον φωνῆς μου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας∙ σ. 149-153: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὑμνολογίαις ἱεραῖς ὑμνήσωμεν. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 153-157: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δίδου μοι λόγον, τῷ Πατρὶ συνάναρχε Λόγε. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ∙ σ. 157-160: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Φώτιστον τὴν ψυχήν μου, ἔμψυχε λυχνία. Ἦχ. πλ. δ΄. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ∙ σ. 161-171: Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος τῆς Θεοτόκου ψαλλόμενος τῇ Μεγάλῃ Τεσσαρακοστῇ κατὰ πᾶσαν τῆς Παρασκευῆς ἑσπέραν∙ σ. 163-167: Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας, κανὼν εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Ἀκρ.: <Χαρᾶς δοχεῖον σοὶ πρέπει χαίρειν μόνῃ. Ἰωσήφ.> Ἀρχ.: Χριστοῦ βίβλον ἔμψυχον ἐσφραγισμένην σε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: <ἸωσὴφὙμνογράφος>∙ σ. 167-171: Οἱ κδ΄ οἶκοι κατ’ ἀλφάβητον. Κοντάκιον: Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια. Οἶκος: Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη∙ σ. 172-176: Κανὼν εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ὃν κατὰ πᾶν Σάββατον ἑσπέρας ἀναγινώσκουσιν ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω εἰς τὸ ἀπόδειπνον. Ἀρχ.: Χαῖρε τῶν πατέρων τὸ εὔφημον κράτος. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης.
Τόπος έκδοσης: Βενετία
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 176.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Νικόλαος Γλυκύς
Επιμελητής-διορθωτής : Άνθιμος Βέρας ιεροδιάκονος
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0213
Φυσικός αριθμός: 000249Ετος Εκδοσης : 1849
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 141, 5. Δ. Γκίνης – Β. Μέξας (+ 1937), Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], ἐν Ἀθήναις 1939-1957 ἀρ. 5053. Π. Νικολόπουλος, «Βιβλιογραφικὴ ἐπιστασία τῶν ἐκδόσεων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου», Πρακτικὰ Συμποσίου «Νικοδήμου Ἁγιορείτου τοῦ Ναξίου Πνευματικὴ Μαρτυρία» (Νάξος 8-11 Ἰουλίου 1993), [Ἐπετηρὶς Ἑταιρείας Κυκλαδικῶν Μελετῶν Ις΄ (1996-2000)], Ἀθήνα 2000 385, 497-500. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 119-124.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοτόκος
Τίτλος : Στέφανος τῆς ἀειπαρθένου ἤτοι Θεοτοκάριον νέον ποικίλον καὶ ὡραιότατον ὀκτώηχον. Περιέχον ἑξηκονταδύω κανόνας πρὸς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Μελουργηθέντας ὑπὸ εἰκοσιδύω ἱερῶν καὶ θεσπεσίων μελῳδῶν ἐκ τῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους χειρογράφων βίβλων, μετὰ σπουδῆς καὶ πόνων πολλῶν συναχθέν, καὶ μετ’ ἐπιμελείας διορθωθὲν ἐξεδόθη παρὰ Νικοδήμου μοναχοῦ τοῦ Ναξίου. Ἤδη δὲ τὸ δεύτερον μετ’ ἐπιστασίας πολλῆς ἐπιδιορθωθὲν κατὰ τὰ τυπογραφικὰ σφάλματα. Ὑπὸ δὲ τῆς Πατριαρχικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπικριθέν. Ἐξεδόθη ὑπὸ Γ. Μουσαίου. Ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐκ τῆς πατριαρχικῆς τοῦ γένους τυπογραφίας. 1849.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 3 χ.ἀ.: <Περὶ τοῦ ὀνόματος τῆς Θεοτόκου>∙ σ. 1-4: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δοχεῖον τῆς φύσεως τῆς ἀχωρήτου. Ἀκρ.: Δέσποινα, νεῦσον πρὸς λιτὰς Θεοδώρου. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Θεόδωρος Στουδίτης ∙ σ. 5-8: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Θρήνων ἀπαρχὰς δεῦρο, ψυχή. Ἀκρ.: Θρήνων ἐμῶν δέχοιο τὸν πρῶτον, κόρη. Ναί. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 8-11: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χριστιανῶν καταφύγιον, πιπτόντων. Ἀκρ.: <Ἰωσήφ> (στὴ θ΄ ὠδή). Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 12-15: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸ στόμα μου πλήρωσον, ἁγνή, θείας αἰνέσεως. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 15-18: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πύλη τοῦ φωτὸς τοῦ νοητοῦ, τῆς μετανοίας μοι. Ἀκρ.: Πρώτη δέησις τῇ πανάγνῳ παρθένῳ. Φωτίου. Ἦχ. α΄. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος. Ποιητής: Φώτιος πατριάρχης∙ σ. 19-21: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: ᾨδὴν παρακλήσεως τῇ Θεοτόκῳ. Ἦχ. α΄. ᾨδὴν ἐπινίκιον. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 22-25: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χαρᾶς αἰτία, χαρίτωσον τὸν νοῦν μου. Ἀκρ.: Ἰωάννης (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. α΄. Χριστὸς γεννᾶται. Ποιητής: Ἰωάννης Δαμασκηνός∙ σ. 25-29: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Μορφωθεὶς ἐκ σοῦ τὸ καθ’ ἡμᾶς, ἥλιος ἀνέσπερος. Ἀκρ.: Μητροφάνης μέλπω σε, δέσποινα Θεοτόκε. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Μητροφάνης Σμύρνης∙ σ. 29-32: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὑπὲρ πᾶσαν φύσιν λογικὴν τὸν ἐξαμαρτήσαντα. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 33-36: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Θρήνου καιρὸς πάρεστιν, ὦ παναθλία ψυχή. Ἀκρ.: Θρηνῷδες ᾆσμα δεύτερον τῇ παρθένῳ. <Τοῦ Κρήτης>. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 36-39: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἐγκωμίων σοι ἀειθαλὲς διάδημα νῦν. Ἀκρ.: <Ἐγκωμιάζει τὴν Θεοτόκον Θέκλα. Κλήμεντος (στὰ θεοτοκία)>. Ἦχ. β΄. Τῷ τὴν ἄβατον. Ποιητής: Θέκλα μοναχὴ / Κλήμης∙ σ. 39-42: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δόξα τῇ σῇ κυοφορίᾳ, πανάμωμε. Ἀκρ.: Γεωργίου (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί. Ποιητής: Γεώργιος Νικομηδείας∙ σ. 43-46: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἐν φωναῖς ᾀσμάτων ἱερῶν αἶνον χαριστήριον. Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Θεόδωρος Στουδίτης∙ σ. 46-49: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἀμβροσίας κόσμῳ τὴν τρυφήν, χαῖρε ἡ πηγάσασα. Ἀκρ.: αβγ…χψω. Ἀθανασίου (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. β΄. Ἐν βυθῷ κατέστρωσε ποτέ. Ποιητής: Ἀθανάσιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ νέος∙ σ. 50-53: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸν βυθὸν ὡς τεκοῦσα τῆς ἀμετρήτου σοφίας. Ἀκρ.: Τῇ παρθένῳ μέλισμα ἐξᾴδω τρίτον. Μανουήλ. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι. Ποιητής: Μανουὴλ Κορίνθιος∙ σ. 53-56: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Θλίψεσι προσπαλαίειν ἐν βίῳ κάλλιστον. Ἀκρ.: Θρηνεῖν τὸ κέρδος τοῦ βίου καθ’ ἡμέραν. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 57-60: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸν ἐν σοὶ ἀπορρήτως, παρθενομῆτορ. Ἀκρ.: Τρίτη δέησις τῇ πανευκλεεῖ κόρῃ. Φωτίου. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι. Ποιητής: Φώτιος πατριάρχης∙ σ. 60-63: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὕψους ἀπολισθήσας βίου κρείττονος. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 63-66: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸν ὄντως ὑπέρθεον, κόρη πάναγνε. Ἀκρ.: Τρίτος, πάναγνε, ψαλμὸς ἐξ Ἀρσενίου. Ἦχ. γ΄. Χέρσον ἀβυσσοτόκον. Ποιητής: Ἀρσένιος μοναχός∙ σ. 67-70: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἀρδευθῆναι πλουσίως δάκρυσι δίδου. Ἀκρ.: ᾌδω τρίτον σοι δακρύων γέμον μέλος. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι. Ποιητής: Θεόκτιστος μοναχὸς ὁ Στουδίτης∙ σ. 70-73: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χαῖρε θρόνε Κυρίου, χαῖρε παρθένε. Ἀκρ.: <Ἰωάννης Θ. (στὴν η΄ καὶ θ΄ ὠδή)>. Ἦχ. γ΄. Ὁ τὰ ὕδατα πάλαι. Ποιητής: Ἰωάννης Δαμασκηνός (λανθασμένη ἀπόδοση, ἀνάγν. Ἰωάννης Θ<ηκαρᾶς>)∙ σ. 73-76: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Φωτί με τῶν πρεσβειῶν σου φώτισον, θεογεννήτρια. Ἀκρ.: Φωτὸς δοχεῖον, φώτισόν με φωτί σου. Ἀμήν. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Θεόκτιστος μοναχὸς ὁ Στουδίτης∙ σ. 76-79: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὑπέρφωτε λαμπὰς τοῦ ἡλίου τῆς δόξης. Ἦχ. δ΄. Τριστάτας κραταιούς. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 80-83: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Κυρίως καὶ ἀληθῶς γεγέννηκας Θεὸν καὶ Κύριον. Ἀκρ.: Κανὼν τέταρτος παρθένῳ Μητροφάνους. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Μητροφάνης Σμύρνης∙ σ. 83-86: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Αἰσθήσεων, δέσποινα, διπλῆν πεντάδα. Ἀκρ.: Αἴνων ἀπαρχὰς εἰσάγω σοι, κυρίᾳ. Θεοφάνης. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Θεοφάνης Νικαίας ὁ Γραπτός∙ σ. 87-90: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἡ μόνη ἐν πειρασμοῖς καὶ θλίψεσιν ὑπερασπίζουσα. Ἀκρ.: Ἠλιοὺ παράκλησις τῇ Θεοτόκῳ. Ἦχ. δ΄. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον. Ποιητής: Ἠλιού Κρήτης ὁ ἔκδικος∙ σ. 90-93: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸν νοῦν μου ὁδήγησον τῇ φωταυγεῖ μεσιτείᾳ σου. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Μανουὴλ Κορίνθιος∙ σ. 93-96: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χαρὰν ἡ κυήσασα, χαῖρε, παρθένε θεόνυμφε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Θεόδωρος βασιλεὺς ὁ Λάσκαρις∙ σ. 96-99: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πνεύματος τοῦ ἀγίου ἑλκῦσαι χάριν αἰτῶ. Ἀκρ.: Πέμπτη δέησις τῇ Παναγία κόρῃ. Ἰγνατίου. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Ἰγνάτιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως∙ σ. 100-103: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ψάλλειν ἀδιαλείπτως σοὶ χρεωστοῦμεν. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 103-106: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Γόνυ σοι κάμπτω, Δέσποινα, ὁ ταλαίπωρος. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Μᾶρκος ὁ Ἐφέσου καὶ Εὐγενικός∙ σ. 106-109: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὑπερευλογημένη, Μαρία πάναγνε. Ἀκρ.: Θεοφάνης (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Θεοφάνης Νικαίας ὁ Γραπτός∙ σ. 110-113: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πᾶσαί σε τῶν ἀγγέλων γεραίρουσι γενεαί. Ἀκρ.: Πέμπτος κανών σοι Μητροφάνους, παρθένε. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Μητροφάνης Σμύρνης∙ σ. 113-116: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ῥήματα ἐγκωμίων καὶ δέησιν προσευχῆς. Ἦχ. πλ. α΄. Ἵππον καὶ ἀναβάτην. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 116-119: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Φωτοδόχε λαμπάς, τὴν ταπεινήν μου ψυχήν. Ἀκρ.: <Ἰωάννης Θ. (στὴν η΄ καὶ θ΄ ὠδή)>. Ἦχ. πλ. α΄. Τῷ σωτῆρι Θεῷ. Ποιητής: Ἰωάννης Δαμασκηνός (λανθασμένη ἀπόδοση, ἀνάγν. Ἰωάννης Θ<ηκαρᾶς>)∙ σ. 119-123: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τῆς ἐμῆς καρδίας τὴν πολλὴν ὀδύνην οἶδας. Ἀκρ.: Τὸν ἐκ ψυχῆς στόνον μοι, ἁγνή, προσδέχου. Ἦχ. πλ. β΄. Κύματι θαλάσσης. Ποιητής: Μανουὴλ Κορίνθιος∙ σ. 123-125: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ῥανίδος δίκην ὀλίγης αἱ πονηραὶ καὶ μικραί. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 126-129: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἰωὴλ ὁ θαυμαστός, ὁ τοῦ Κυρίου μέγας προφήτης. Ἀκρ.: Ἴωμεν αὖθις τοῦ καλοῦ θρήνου χάριν. Ἦχ. πλ. β΄. Βοηθὸς καὶ σκεπαστής. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 129-132: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὴν ἀδιόδευτον πύλην, τὸ καθαρὸν τῆς ἁγνείας. Ἀκρ.: Θεοφάνης (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Θεοφάνης Νικαίας ὁ Γραπτός∙ σ. 132-135: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Βοηθὸς καὶ σκεπαστὴς καὶ λυτρωτής μου. Ἀκρ.: Νικολάου (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. πλ. β΄. Βοηθὸς καὶ σκεπαστής. Ποιητής: Νικόλαος Κατασκεπηνός∙ σ. 135-138: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Δέσποινα, θρῆνον προσδέχου ἐκ ῥυπαρᾶς καρδίας. Ἀκρ.: Δός μοι, παρθένε, δάκρυα μετανοίας. <Παύλῳ>. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Παῦλος ἐπίσκοπος Ἀμορίου∙ σ. 138-141: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Χάριτός σου, ἀγαθή, τὴν ταπεινήν μου πλῆσον. Ἀκρ.: <Ἰωάννης Θ. (στὴν η΄ καὶ θ΄ ὠδή)>. Ἦχ. πλ. β΄. Βοηθὸς καὶ σκεπαστής. Ποιητής: Ἰωάννης Δαμασκηνός (λανθασμένη ἀπόδοση, ἀνάγν. Ἰωάννης Θ<ηκαρᾶς>)σ. 142-145: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Μῶμος ἐν σοὶ οὐκ ἔστι τῇ παναμώμῳ. Ἦχος βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 145-148: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τρέμω τὴν καταδίκην τῆς ἀποφάσεως, κόρη. Ἀκρ.: Τὸν ἕβδομον θρῆνον δὲ πῶς παραδράμω; Ἦχος βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 148-151: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ὑποπεσόντα τῇ φθορᾷ παρακοῇ τὸν προπάτορα. Ἀκρ.: Κλήμεντος (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχος βαρύς. Τῷ ἐκτινάξαντι Θεῷ. Ποιητής: Κλήμης∙ σ. 151-154: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τάγματα τῶν ἀγγέλων ὡς ἀληθῶς καὶ κυρίως. Ἀκρ.: Τὴν παντάνασσαν εὐλογῶ νῦν ἑπτάκις. Ἦχος βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: Μητροφάνης Σμύρνης∙ σ. 154-157: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Πρῶτον παθῶν νοσήσας ἐν τοῖς ὑψίστοις. Ἦχος βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 157-160: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Κλίνῃ με ῥαθυμίας ἀνακείμενον, κόρη. Ἦχος βαρύς. Νεύσει σου πρὸς γεώδη. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 160-163: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Θείῳ φωτί σου, ἀγαθή, αὔγασόν μου τὰς φρένας. Ἀκρ.: <Ἰωάννης Θ. (στὴν η΄ καὶ θ΄ ὠδή)>. Ἦχος βαρύς. Τῷ συνεργήσαντι Θεῷ. Ποιητής: Ἰωάννης Δαμασκηνὸς (λανθασμένη ἀπόδοση, ἀνάγν. Ἰωάννης Θ<ηκαρᾶς>)∙ σ. 163-167: Κανὼν τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Θείᾳ προνοίᾳ γεγονὼς εἰς ὕπαρξιν καὶ κατ’εἰκόνα. Ἀκρ.: Νικολάου (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Νικόλαος Κατασκεπηνός∙ σ. 167-170: Κανὼν τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ἀπὸ χειλέων ῥυπαρῶν ἐφύμνιον δέχου. Ἀκρ.: Θεοφάνης (στὰ τελευταῖα θεοτοκία). Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Θεοφάνης Νικαίας ὁ Γραπτός∙ σ. 171-173: Κανὼν τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Θρηνῴδη τὸν βίον, μῆτερ Θεοῦ, στενὸν καὶ πικρόν τε. Ἀκρ.: Θρῆνος βροτοῖς πέφυκεν ἐκ Θεοῦ χάρις. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἀνδρέας Κρήτης∙ σ. 174-177: Κανὼν τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Ναμάτων πηγήν σε πρεσβευτικῶν γινώσκοντες. Ἀκρ.: Νῦν ὀκτάκις μέλπω σε, σὸς Μητροφάνης. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Μητροφάνης Σμύρνης∙ σ. 177-180: Κανὼν τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὴν σηπεδόνα τῆς ψυχῆς μου ξήρανον καὶ τῶν τραυμάτων. Ἀκρ.: Τῇ ὑπεράγνῳ προστρέχω καὶ Παρθένῳ. Ποιητής: Καλλίνικος Ἡρακλείας∙ σ. 181-184: Κανὼν τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τῆς πρὸς ἐμέ σου συμπαθείας, ἄχραντε. Ἀκρ.: Τέλος με σῶσον τὸν ἀνάξιον, κόρη, Παῦλον. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Παῦλος ἐπίσκοπος Ἀμορίου∙ σ. 184-187: Κανὼν τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἀρχ.: Τὸ στόμα μου πλήρωσον γλυκασμοῦ τοῦ θείου σου. Ἀκρ.: Ταύτῃ καὶ ἡ δέησις ὀγδόη πρέπει. Φωτίου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Φώτιος πατριάρχης∙ σ. 188-190: Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ψαλλόμενος εἰς πᾶσαν θλίψιν. Ἀρχ.: Μυρίαις βαλλόμεθα συμφοραῖς, σφοδράς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Θεόδωρος ὁ Στουδίτης∙ σ. 190-193: Κανὼν ἕτερος παρακλητικὸς πρὸς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον εἰς πᾶσαν ἀσθένειαν. Ἀρχ.: Τὰ ἀσθενείας μου καὶ νόσους ἴασαι, θεογεννήτρια. Ἀκρ.: Τὰς ἀσθενείας ἰάτρευσόν μου, κόρη. Μοναχοῦ Ἰωάννου. Ἦχ. πλ. δ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 193-196: Ἕτερος κανὼν εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον μετὰ τὴν νόσον εὐχαριστήριος. Ἀρχ.: Ἡ πύλη τῆς θείας ἀνατολῆς, ἤνοιξάς μοι μοι πύλας. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 196-200: Κανὼν ἰαμβικὸς εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον. Ἀρχ.: Λόγοις σε, σεμνή, τὴν ὑπὲρ λόγον μόνην. Ἀκρ.: Λιτὴν δέχου, πάναγνε, τῶν σῶν προσφύγων. Ἦχ. α΄. Ἔσωσε λαόν. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους∙ σ. 201-204: Κανὼν χαρμόσυνος εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ψαλλόμενος τῷ Σαββάτῳ τῆς Ἀκαθίστου. Ἀκρ.: Χαρᾶς δοχεῖον σοὶ πρέπει χαίρειν μόνῃ. Ἰωσήφ. Ἀρχ.: Χριστοῦ βίβλον ἔμψυχον ἐσφραγισμένην σε. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: ἸωσὴφὙμνογράφος∙ σ. 204-207: Ἕτερος κανὼν εὐχαριστήριος εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον· ψαλλόμενος τῷ αὐτῷ Σαββάτῳ τῆς Ἀκαθίστου παρὰ ταῖς σεβασμίαις μοναῖς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἀρχ.: ᾙρέτισας, ἄχραντε, λαὸν καὶ πόλιν βασίλειον οἰκεῖν. Ἀκρ.: Ἡ βασιλὶς τὰ σῷστρα σοὶ τῇ Παρθένῳ. Νικολάου (στὰ θεοτοκία).. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: <Νικόλαος>.
Τόπος έκδοσης: Κωνσταντινούπολη
Συγγραφέας / Ποιητής : Θεόδωρος Στουδίτης Ανδρέας Κρήτης Ιωσήφ Υμνογράφος Φώτιος Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννης Μαυρόπους Ιωάννης Δαμασκηνός Γεώργιος Νικομηδείας Θέκλα μοναχή Αθανάσιος Κωνσταντινουπόλεως ο νέος Θεοφάνης Νικαίας Μανουήλ Κορίνθιος Ηλιού Κρήτης Μάρκος Ευγεν
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 4ο, σ. 6 χ.ἀ. + β΄ + 207 + 1 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Πατριαρχικό Τυπογραφείο
Επιμελητής-διορθωτής : Γ. Μουσαίος
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0214
Φυσικός αριθμός: 000250Ετος Εκδοσης : 1940
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 124-125.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοτόκος
Τίτλος : Κανὼν παρακλητικὸς εἰς τὴν ὑπεραγίαν Θεοτόκον ἐπὶ ἐπιδρομὰς ἐθνῶν (Ἐκ τοῦ Μεγ. Εὐχολογίου). Νῦν πρῶτον ἐκδίδοται παρὰ τῶν ἱερομονάχων Σάββα ἱερ. Ἰβηρίτου πνευματικοῦ καὶ Ἀντωνίου ἱερ. Κουτσονικόλα τῶν ἁγιορειτῶν. «Δίκασον, Κύριε, τοὺς ἀδικοῦντας ἡμᾶς, πολέμησον τοὺς πολεμοῦντας ἡμᾶς» Στιχ. α΄. «Ἐπιλαβοῦ ὅπλου καὶ θυρεοῦ, καὶ ἀνάστηθι εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν». Ψαλμ. λδ΄. 34 «Πολλὰ ἰσχύει δέησις μητρὸς πρὸς εὐμένειαν δεσπότου» (Ἐκ. Σ. 94) Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε, ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι· χαῖρε, νύμφη ἀνύμφευτε. Στὸ πίσω ἐξώφυλλο: Τυπογραφεῖον Σεργιάδου – Γερανίου 9 1940.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 3-13: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Τὸν κραταιὸν ἐν ἰσχύι καὶ δυνατόν . Ἀκρ.: Τοῖς σοῖς, ἄχραντε, συμμάχησον οἰκέταις. <ᾨδὴ Ἰωάννου>. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Ἰωάννης Μαυρόπους.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Ιωάννης Μαυρόπους
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 16.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Σεργιάδης
Επιμελητής-διορθωτής : Σάββας ιερομόναχος Ιβηρίτης
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0348
Φυσικός αριθμός: 000395Ετος Εκδοσης : 1952
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 185-186.
Αγιοι (ή εορτή): Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
Τίτλος : Συνδέσμου πρὸς ἀποπεράτωσιν ἱ. ναοῦ Ἁγίων Ἰσιδώρων – Λυκαβηττοῦ, Οἱ ἅγιοι Ἰσίδωροι τοῦ Λυκαβηττοῦ (Ἀθηνῶν). Ἱστορία – Bίος – Πολιτεία – Ἀκολουθίαι – Εἰκόνες. Τῇ ἐγκρίσει τῆς Ἁγίας Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Σύνθεσις Χ. Μ. Ε. Ἔκδοσις Α΄- Ἀθῆναι – 1952.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 19-36: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου∙ σ. 28-33: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Συντετριμμένης καρδίας τὸν στεναγμόν. Ἀκρ.: Σὲ τὸν μοναστῶν τὸ κλέος μέλπω, πάτερ. Ἦχ. πλ. β΄. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας. Ποιητής: Θεοφάνης∙ σ. 37-56: Ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ ἐν Χίῳ∙ σ. 48-53: Ὁ κανόνας καὶ τὸ συναξάριο (βλ. Ἰσίδωρος ὁ ἐν Χίῳ 1920, σ. 9-14).
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Θεοφάνης
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 70 + 2 χ.ἀ. + 1 πίν.
Χορηγός έκδοσης : Σύνδεσμος προς αποπεράτωση Ιερού Ναού Αγίων Ισιδώρων
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο :
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0349
Φυσικός αριθμός: 000396Ετος Εκδοσης : 1964
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 186.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωακείμ ο νέος
Τίτλος : Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωακεὶμ τοῦ νέου. Ἐποιήθη ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ὑπὸ Γερασίμου μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου, Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἐκδίδεται τὸ πρῶτον ὑπὸ τοῦ μοναχοῦ Δαμιανοῦ Ἁγιορείτου, ἐκ Σκιαδᾶ Πατρῶν. 1964. Ἐκ τοῦ τυπογραφείου τῆς «Ἁγιορειτικῆς Βιβλιοθήκης» Υἱῶν Σωτ. Σχοινᾶ. Ἐν Βόλῳ.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 3-15: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 9-14: Ὁ κανόνας. Ἀρχ.: Ἰσχύν μοι πρυτάνευσον, Πάτερ, Υἱέ, Πνεῦμα ἅγιον. Ἀκρ.: Ἰωακεὶμ ὁσίῳ τὸν ὕμνον ᾄδω. Γερασίμου. Ἦχ. δ΄. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου. Ποιητής: Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης∙ σ. 11-13: Τὸ συναξάριο. Ἀρχ.: Ὁ ὅσιος οὗτος καὶ θεοφόρος πατὴρ ἡμῶν Ἰωακείμ.
Τόπος έκδοσης: Βόλος
Συγγραφέας / Ποιητής : Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 15 + 1 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Αγιορειτική Βιβλιοθήκη - Σχοινάς
Επιμελητής-διορθωτής : Δαμιανός μοναχός Αγιορείτης
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0350
Φυσικός αριθμός: 000397Ετος Εκδοσης : 1897
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 118, 2. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1897.102. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 186-188.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : ᾈσματικὴ ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου, τοῦ νέου ὁμολογητοῦ, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος. Συγγραφεῖσα πρότερον μὲν παρὰ τοῦ ἱεροδιδασκάλου Ἰωσὴφ τοῦ Κερμιρέως καὶ ἐκδοθεῖσα κατὰ τὸ 1849 ἐν Ἀθήναις, δαπάνῃ τῆς ἐν Κων)πόλει Ἀδελφότητος τῶν Λεμβούχων Προκοπέων. Νῦν δὲ ἐπεξεργασθεῖσα καὶ ἐπαυξηθεῖσα ἐκδίδοται τὸ δεύτερον παρὰ τῶν ἱερομονάχων Διονυσίου Χ. Προκοπέως καὶ Μοδέστου Ι. Κωνσταμονίτου τῶν Καππαδοκῶν. Φιλοτίμῳ δὲ δαπάνῃ τῶν ἐν Σμύρνῃ ἐμπορευομένων ἀξιοτίμων ἀδελφῶν Σ. καὶ Ε. Ἠλιάδη τῶν Προκοπέων. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Ψαλμ. ΞΖ́. 35. Ἐν Ἀθήναις, τύποις «Προόδου». 1897.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 5: Ἐπίγραμμα (στ. 8). Ἀρχ.: Ἰωάννη, ἆρόν σου χεῖρας πρὸς τὸν δεσπότην∙ σ. 7-32: Ἡ ἀκολουθία∙ σ. 18-29: Ὁ κανόνας τῆς Θεοτόκου. Ἀρχ.: Ἡ τὴν πηγὴν τῆς ἀπαθείας κυήσασα. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 18-30: Ὁ κανόνας τοῦ ὁσίου. Ἀρχ.: Ὕμνοις τὴν σὴν φαεινοτάτην πανήγυριν. Ἦχ. β΄. Δεῦτε, λαοί∙ σ. 33-59: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ἰδού, συγκαλεῖ σήμερον ἡμᾶς, ὦ θεῖον χριστεπώνυμον.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Ιωσήφ Κερμιρεύς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 59 + 3 λ. + 1 πίν.
Χορηγός έκδοσης : Σ. Ηλιάδης Ε. Ηλιάδης
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Πρόοδος
Επιμελητής-διορθωτής : Διονύσιος Προκοπεύς Μόδεστος Κασταμονίτης
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0351
Φυσικός αριθμός: 000398Ετος Εκδοσης : 1899
Βιβλιογραφία: L. Petit, Bibliographie des acolouthies grecques, [Subsidia Hagiographica 16], Bruxelles 1926, 119, 3. Φ. Ἠλιοὺ - Πόπη Πολέμη, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1864-1900. Συνοπτικὴ ἀναγραφή, τ. Α΄-Γ΄, Ἀθήνα 2006, 1899.98. Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 188.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : ᾈσματικὴ ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἀσκήσαντος. Πρῶτον μὲν ἐκδοθεῖσα κατὰ τὸ 1849 ἐν Ἀθήναις, δαπάνῃ τῆς ἐν Κων]πόλει Ἀδελφότητος τῶν λεμβούχων Προκοπέων. Νῦν δὲ ἐπεξεργασθεῖσα καὶ ἐπαυξηθεῖσα ἐκδίδοται τὸ δεύτερον φιλοτίμῳ δαπάνῃ τῶν ἀξιοτίμων ἀδελφῶν Σ. καὶ Ε. Ἠλιάδη τῶν Προκοπέων, ἵνα δωρεὰν διανέμηται τοῖς εὐλαβέσι προσκυνηταῖς τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ λειψάνου. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Ψαλμ. ΞΖ́, 35. Ἐν Κωνσταντινουπόλει. 1899. Ἐκ τοῦ πατριαρχικοῦ τυπογραφείου.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 5-54: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ Bίος (βλ. ἔκδοση 1897)∙ σ. 55-62: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας. Ἀρχ.: Δειναῖς πιεζόμενος συμφοραῖς. Ἦχ. πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ποιητής: Δανιὴλ μοναχός.
Τόπος έκδοσης: Κωνσταντινούπολη
Συγγραφέας / Ποιητής : Δανιήλ μοναχός
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 62 + 2 λ. + 1 πίν.
Χορηγός έκδοσης : Σ. Ηλιάδης Ε. Ηλιάδης
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Πατριαρχικό Τυπογραφείο
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0352
Φυσικός αριθμός: 000399Ετος Εκδοσης : 1926
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 188.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : ᾈσματικὴ ἀκολουθία καὶ Bίος τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου, τοῦ νέου ὁμολογητοῦ, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, οὗ τὸ ἱερὸν λείψανον μετακομισθὲν ἀκέραιον ὅλως ὑπὸ τῶν προσφύγων Προκοπίου φυλάσσεται ἐν Νέῳ Προκοπίῳ (Ἀχμὲτ - Ἀγᾶ ) Εὐβοίας. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Ψαλμ. ΞΖ́. 35. Ἐν Ἀθήναις, τύποις Ξεν. Ε. Σεργιάδου, Γεωργίου Σταύρου 10. 1926.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : Ανατύπωση της έκδοσης του 1897.
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Ιωσήφ Κερμιρεύς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 47 + 1 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Σεργιάδης
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0353
Φυσικός αριθμός: 000400Ετος Εκδοσης : 1938
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 188-189.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : Bίος καὶ ᾀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου, τοῦ νέου ὁμολογητοῦ, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, οὗ τὸ ἱερὸν λείψανον μετακομισθὲν ἀκέραιον ὅλως ὑπὸ τῶν προσφύγων Προκοπίου φυλάσσεται ἐν Νέῳ Προκοπίῳ (Ἀχμὲτ - Ἀγᾶ ) Εὐβοίας. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Ψαλμ. ΞΖ́. 35. Ἐν Ἀθήναις, τύποις: Ν. Τιλπερόγλου, Μιλτιάδου 7. 1938.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 2-41: Ανατύπωση της έκδοσης του 1897∙ σ. 42-46: Ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1899).
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Ιωσήφ Κερμιρεύς Δανιήλ μοναχός
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 46.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ν. Τιλπερόγλου
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :





ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0355
Φυσικός αριθμός: 000403Ετος Εκδοσης : 1952
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 189.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : Bίος καὶ ᾀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ τοῦ Ῥώσσου, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, τοῦ ὁποίου τὸ ἱερὸν λείψανον ἀκέραιον ὅλως μετακομισθὲν ἀπὸ τοὺς πρόσφυγας Προκοπίου φυλάσσεται εἰς τὸ Προκόπιον Εὐβοίας. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Ψαλμ. ΞΖ́, 35. Καταστήματα Ν. Τιλπερόγλου. Ἀθῆναι, Μηλιδώνη 15. Τηλ. 53084. 1952.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 2: Ἐπίγραμμα (βλ. ἔκδοση 1897)∙ σ. 9-27: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Σήμερα μᾶς συγκαλεῖ ὁ φιλόστοργος αὐτὸς ἀναίμακτος∙ σ. 29-48: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1899).
Τόπος έκδοσης: Αθήνα
Συγγραφέας / Ποιητής : Ιωσήφ Κερμιρεύς Δανιήλ μοναχός
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 48.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ν. Τιλπερόγλου
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0356
Φυσικός αριθμός: 000404Ετος Εκδοσης : 1956
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 189-190.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : Bίος καὶ ᾀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ τοῦ Ῥώσσου, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, τοῦ ὁποίου τὸ ἱερὸν λείψανον ἀκέραιον ὅλως μετακομισθὲν ἀπὸ τοὺς πρόσφυγας Προκοπίου φυλάσσεται εἰς τὸ Προκόπιον Εὐβοίας. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. (Ψαλμὸς 67[ξζ΄], 35). Ἔκδοσις Ἱεροῦ Προσκυνήματος ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου. Προκόπιον Εὐβοίας. 1956.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 2: Ἐπίγραμμα (βλ. ἔκδοση 1897)∙ σ. 9-48: Ὁ Bίος, ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1951).
Τόπος έκδοσης: Προκόπι Ευβοίας
Συγγραφέας / Ποιητής : Δανιήλ μοναχός
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 48.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ιερό Προσκύνημα οσίου Ιωάννου του Ρώσσου
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0357
Φυσικός αριθμός: 000405Ετος Εκδοσης : 1957
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 190.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : Bίος καὶ ᾀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ τοῦ Ῥώσσου, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, τοῦ ὁποίου τὸ ἱερὸν λείψανον ἀκέραιον ὅλως μετακομισθὲν ἀπὸ τοὺς πρόσφυγας Προκοπίου φυλάσσεται εἰς τὸ Προκόπιον Εὐβοίας καὶ τοῦ ὁποίου ἡ ἑορτὴ τελεῖται τῇ 27ῃ Μαΐου. Μετὰ παραρτήματος περὶ τῆς μετακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου αὐτοῦ ἐκ Μ. Ἀσίας εἰς τὴν Εὔβοιαν καὶ ἀναγραφῆς θαυμάτων ὑπὸ τοῦ ἁγίου τελεσθέντων. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. (Ψαλμὸς 67[ξζ΄], 35) Ἔκδοσις Ἱεροῦ Προσκυνήματος ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου, Προκόπιον Εὐβοίας, Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χαλκίδος. 1957.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 2-48: Ανατύπωση της έκδοσης του 1956∙ σ. 49-55: Παράρτημα περὶ τῆς μετακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας εἰς τὴν Εὔβοιαν καὶ περὶ ἀναγραφῆς θαυμάτων τελεσθέντων ὑπὸ τοῦ ἁγίου. Ἀρχ.: Ὅτε ἐν ἔτει 1924 ἐγένετο ἡ ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν.
Τόπος έκδοσης: Προκόπι Ευβοίας
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 55 + 1 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ιερό Προσκύνημα οσίου Ιωάννου του Ρώσσου
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0358
Φυσικός αριθμός: 000407Ετος Εκδοσης : 1958
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 190.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : Bίος καὶ ᾀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ τοῦ Ῥώσσου,, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, τοῦ ὁποίου τὸ ἱερὸν λείψανον ἀκέραιον ὅλως μετακομισθὲν ἀπὸ τοὺς πρόσφυγας Προκοπίου φυλάσσεται εἰς τὸ Προκόπιον Εὐβοίας καὶ τοῦ ὁποίου ἡ ἑορτὴ τελεῖται τῇ 27ῃ Μαΐου. Μετὰ παραρτήματος περὶ τῆς μετακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου αὐτοῦ ἐκ Μ. Ἀσίας εἰς τὴν Εὔβοιαν καὶ ἀναγραφῆς θαυμάτων ὑπὸ τοῦ ἁγίου τελεσθέντων. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. (Ψαλμὸς 67[ξζ΄], 35) Ἔκδοσις Ἱεροῦ Προσκυνήματος ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου, Προκόπιον Εὐβοίας, Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χαλκίδος. 1958.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : Ανατύπωση της έκδοσης του 1957.
Τόπος έκδοσης: Προκόπι Ευβοίας
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 55 + 1 λ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ιερό Προσκύνημα οσίου Ιωάννου του Ρώσσου
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΟΧΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0359
Φυσικός αριθμός: 000409Ετος Εκδοσης : 1964
Βιβλιογραφία: Δ. Στρατηγόπουλος, Έντυπες Ακολουθίες Αγίων - Συλλογή Ντόρης Παπαστράτου, Αθήνα 2007, 191.
Αγιοι (ή εορτή): Ιωάννης ο Ρώσσος
Τίτλος : Bίος καὶ ᾀσματικὴ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ τοῦ Ῥώσσου, τοῦ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἐνασκήσαντος, τοῦ ὁποίου τὸ ἱερὸν λείψανον ἀκέραιον ὅλως μετακομισθὲν ἀπὸ τοὺς πρόσφυγας Προκοπίου φυλάσσεται εἰς τὸ Προκόπιον Εὐβοίας καὶ τοῦ ὁποίου ἡ ἑορτὴ τελεῖται τῇ 27ῃ Μαΐου. Μετὰ παραρτήματος περὶ τῆς μετακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου αὐτοῦ ἐκ Μ. Ἀσίας εἰς τὴν Εὔβοιαν καὶ ἀναγραφῆς θαυμάτων ὑπὸ τοῦ ἁγίου τελεσθέντων. Ἐπιστασίᾳ: Φωτίου Κόντογλου – Κυδωνιέως († 1965). Ἔκδοσις Ἱεροῦ Προσκυνήματος ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ῥώσου, Προκόπιον Εὐβοίας, Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χαλκίδος. 1964.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 6: Ἐπίγραμμα (βλ. ἔκδοση 1897)∙ σ. 13-21: Ὁ Bίος. Ἀρχ.: Ἂς δοξάσωμεν καὶ ἂς ὑμνήσωμεν εὐχαριστοῦντες∙ σ. 22-50: Ἡ ἀκολουθία καὶ ὁ παρακλητικὸς κανόνας (βλ. ἔκδοση 1899)∙ σ. 51-61: Τὰ θαύματα τοῦ ἁγίου∙ σ. 62-63: Ἡ μετακομιδὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου.
Τόπος έκδοσης: Προκόπι Ευβοίας
Συγγραφέας / Ποιητής : Ιωσήφ Κερμιρεύς
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 63 + 1 χ.ἀ.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Ιερό Προσκύνημα οσίου Ιωάννου του Ρώσσου
Επιμελητής-διορθωτής : Φώτιος Κόντογλου
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0676
Φυσικός αριθμός: 000759Ετος Εκδοσης : 1841
Βιβλιογραφία: Δ. Γκίνης – Β. Μέξας, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], Αθήνα 1939-1957, αρ. 3541.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοτόκος Ζωοδόχος Πηγή
Τίτλος : Συνοπτικὴ περιγραφὴ τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ζωδόχου Πηγῆς, καὶ τῶν ἐν αὐτῷ ὑπερφυῶς τελεσθέντων θαυμάτων. Ἐρανισθεῖσα καὶ Συνταχθεῖσα ὑπὸ Κ.Ρ. Τῇ συνδρομῇ τῶν τοῦ Νοσοκομείου Ἐφόρων. Ἔκδοσις δευτέρα. Ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐκ τῆς τυπογραφ. Λ. Παπαδοπούλου καὶ Ἰ. Λεωνίδου. 1841.
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ.1-32: Συνοπτικὴ περιγραφὴ τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ζωδόχου Πηγῆς.
Τόπος έκδοσης: Κωνσταντινούπολη
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 32.
Χορηγός έκδοσης :
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Λ. Παπαδόπουλος και Ι. Λεωνίδης
Επιμελητής-διορθωτής : <Κωσνταντίνος Ροδέ>
Παρατηρήσεις :




ψηφιοποιημένο: ΝΑΙ

Ταξινομικός αριθμός: DPA-0677
Φυσικός αριθμός: 000760Ετος Εκδοσης : 1833
Βιβλιογραφία: Δ. Γκίνης – Β. Μέξας, Ἑλληνικὴ Βιβλιογραφία 1800-1863. Ἀναγραφὴ τῶν κατὰ τὴν χρονικὴν ταύτην περίοδον ὅπου δήποτε ἑλληνιστὶ ἐκδοθέντων βιβλίων καὶ ἐντύπων ἐν γένει, τ. Α΄-Γ΄, [Πραγματεῖαι τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 11], Αθήνα 1939-1957, αρ. 2272.
Αγιοι (ή εορτή): Θεοτόκος Ευαγγελίστρια
Τίτλος : Εὕρεσις τῆς Πανσέπτου Εἰκόνος τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, καὶ Οἰκοδομὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Εὐαγγελιστρίας εἰς τὴν νῆσον Τῆνον. Ἐτυπώθη δαπάνῃ τοῡ ἐν Τριεστίῳ Κυρίου Δημητρίου Καγκάδη, καὶ τῶν ἐν Τήνῳ ἀυτοῦ Ἀδελφῶν Κυρίων Σταματίου καὶ Ἰωάννου, δι` εὐλάβειαν καὶ εἰς δόξαν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Εὐαγγελιστρίας. Ἐν Βενετίᾳ. Ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς Τυπογραφίας Φραγκίσκου Ἀνδρεόλα. 1833
Αναγραφή συναξαριακών κειμένων : σ. 1-23: Ἡ διήγηση.
Τόπος έκδοσης: Βενετία
Συγγραφέας / Ποιητής :
Φυσική περιγραφή : Σχήμα 8ο, σ. 23.
Χορηγός έκδοσης : Δημήτριος Καγκάδης Σταμάτιος Καγκάδης Ιωάννης Καγκάδης
Εκδοτικός οίκος – τυπογραφείο : Φραγκίσκος Ανδρεόλας
Επιμελητής-διορθωτής :
Παρατηρήσεις :




Total results : 30
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

_____________________________________________________________________________________________________

ASCSA 54 Souidias Street, Athens, 106 76 Greece
Tel. +30 210 7236313 Fax. +30 210 7294047 Contact via e-mail
_____________________________________________________________________________________________________
'Οι Ακολουθίες είναι μια μοναδική πηγή πληροφοριών για τη λαϊκή Ορθόδοξη λατρεία στην εποχή της Τουρκοκρατίας και μαζί με τα Ορθόδοξα θρησκευτικά χαρακτικά του 17ου -19ου αιώνα που μελέτησε η Ντόρη Παπαστράτου αποτελούν ένα υλικό που μας μεταφέρει την καθημερινή πρακτική της λατρείας και ένα μνημείο της δημώδους γλώσσας. Μετά από παρότρυνση της δωρήτριας Δάφνης Ηλιάδη να γίνουν οι ακολουθίες άμεσα προσβάσιμες στο ευρύτερο επιστημονικό κοινό και με την αμέριστη βοήθεια του ειδικού Κρίτωνα Χρυσοχοΐδη και τη συμβουλή και τον προγραμματισμό του υπεύθυνου του Τμήματος Πληροφορικής της Αμερικανικής Σχολής, Τάρεκ Έλεμαμ'